به نقل از «فارس»

شرح تاثیر رژیم غذایی روی سیستم ایمنی توسط دانشمندان

تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۷۸۱۲۵

به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از نیوزمدیکال، سیستم ایمنی انسان از بدن در برابر تهاجم های بیماری زا محافظت می کند. انسان با مصونیت ذاتی با سلول هایی مانند ماکروفاژها (سلول های ایمنی بدن )و نوتروفیل ها (گلبول‌های سفید اولیه ) متولد می شود، در حالی که سایر اشکال ایمنی مانند برخی از انواع گلبول های سفید یا سلول های لنفوسیتی از طریق قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری زا به دست می آیند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یک رژیم غذایی سالم برای حفظ و بهبود ایمنی حیاتی است. سلول های ایمنی برای عملکرد به انرژی کافی نیاز دارند، در حالی که ریز مغذی ها و درشت مغذی ها پاسخ های ایمنی را حفظ می کنند.

در حالی که عملکرد ایمنی مواد مغذی خاص مانند ویتامین ها، مواد معدنی و فیبرها در مطالعات قبلی مورد بررسی قرار گرفته است، مزایای ایمنی مواد غذایی خاص مورد بررسی قرار نگرفته است.

در ادامه خلاصه ای از مقاله جدید دانشمندان هندی در مورد غذاهای مرسومی که سیستم ایمنی را تقویت می‌کند بیان خواهیم کرد این مقاله در مجله « Food Science & Nutrition » منتشر شده است.

سیستم ایمنی و تغذیه

در انسان، پاسخ ایمنی در درجه اول از ایمنی فعال ناشی می شود که در آن آنتی بادی ها در بدن تولید می شوند. آنتی بادی ها به دلیل قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری زا تولید می شوند.

اندام هایی مانند طحال عفونت ها و سلول های غیر طبیعی خون را فیلتر می کنند، در حالی که غدد می توانند میکروب ها و سایر مواد خارجی را به دام بیندازند.

انتخاب سبک زندگی سالم مانند مصرف یک رژیم غذایی مغذی، پیروی از یک برنامه منظم خواب، به حداقل رساندن استرس و اجتناب از عادات ناسالم مانند سیگار کشیدن می‌تواند ایمنی را تقویت کرده و احتمال ابتلا به برخی بیماری‌ها را کاهش دهد.

علاوه بر غذاهای گیاهی و حیوانی، آب نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی دارد. هیدراته ماندن غشاهای مخاطی را مرطوب نگه می دارد، سلول ها را اکسیژن دار نگه می دارد و سیستم های مختلف را کارا می کند.

سموم قبل از دفع از بدن به کلیه ها و سپس مجاری ادراری منتقل می شوند، در حالی که کم آبی می تواند منجر به تجمع آنها و بیماری بعدی شود. نوشیدن مقدار کافی آب نیز می تواند با جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه از عفونت های دستگاه ادراری جلوگیری کند.

مصرف ناکافی مواد مغذی می تواند توسعه سیستم ایمنی را ضعیف کرده و بدن را در برابر آلرژی ها، عفونت ها و التهاب مزمن آسیب پذیرتر کند. این امر بر اهمیت تغذیه کافی در عملکرد بهینه سیستم ایمنی تاکید می کند.

غذاها و مواد مغذی که ایمنی را تقویت می کنند

مرکباتی مانند پرتقال و لیمو سرشار از ویتامین سی هستند که به تشکیل لنفوسیت ها کمک می کند و با واکنش با رادیکال های آزاد که می تواند به سیستم ایمنی آسیب برساند، به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند. سایر ترکیبات مفید موجود در مرکبات عبارتند از سلنیوم، فیبرهای غذایی، اسید فولیک و فلاونوئیدها که عوامل آنتی اکسیدانی و ضد التهابی هستند.

پاپایا حاوی اسید فولیک، رتینول، ریبوفلاوین، تیامین، نیاسین، پتاسیم، آهن، فیبر و کلسیم است.

کیوی حاوی ویتامین سی، ویتامین کا، پتاسیم، کاروتنوئیدها، فیبر و آنتی اکسیدان است. انار دارای خواص ضد ویروسی است و می تواند میکروب هایی مانند لیستریا، کلستریدیوم و سالمونلا را سرکوب کند و در عین حال باکتری های سالمی مانند لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم را تقویت کند.

زنجبیل علاوه بر اینکه یک تعدیل کننده ایمنی امیدوارکننده است، هضم غذا را نیز تقویت می کند و اشتها را بهبود می بخشد که می تواند برای سیستم ایمنی نیز مفید باشد. سیر، زردچوبه، پیاز، قارچ و چای نیز غذاهای مفیدی هستند که در رژیم های غذایی منظم برای داشتن سیستم ایمنی سالم تر گنجانده می شوند.

نقش غذاهای با منشا حیوانی

یکی از ویژگی های مهم غذاهای با منشا حیوانی این است که حاوی پروتئین های آسان هضم و با کیفیت بالا و همچنین اسیدهای آمینه ضروری و ریز مغذی ها هستند. پرولاکتین، هورمونی است که در شیر یافت می شود، حرکت لنفوسیت ها و تیموسیت ها(یک سلول ایمنی) را تقویت می کند. شیر همچنین حاوی ایمونوگلوبولین ها و پروتئین است که باعث تحریک سنتز آنتی بادی ها می شود.

ماست از نظر ترکیب مشابه شیر است. با این حال، کلسیم را از ماست می توان راحت تر جذب کرد. تخم مرغ علاوه بر پروتئین ها، ویتامین ها و مواد معدنی، حاوی کولین است که اسید آمینه ای به نام هموسیستئین را تجزیه می کند که با بیماری های قلبی عروقی مرتبط است.

نتیجه گیری

در حالی که دارو نقش مهمی در بهبود شرایط سلامت دارد، حفظ یک رژیم غذایی مغذی اولین خط دفاعی در برابر عفونت و بیماری را فراهم می کند. ترکیب غذاهای کامل و میوه‌ها، سبزیجات، لبنیات و تخم‌مرغ می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف را کاهش دهد و در صورت بروز آن‌ها از شدت آن بکاهد.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: تاثیر رژیم غذایی بر سیستم ایمنی سیستم ایمنی رژیم غذایی سیستم ایمنی رژیم غذایی سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۷۸۱۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انسان نخستین بار کی سرما خورد؟

ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آن‌ها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کم‌تر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسان‌های خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده‌ باشند. 

«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن‌ مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.

معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.

البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده‌ باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آن‌ها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.

اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسا‌ن‌های «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی‌ پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آن‌ها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان‌ خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»

دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.

البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت‌ انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.

بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»